11 Şubat 2010 Perşembe

...

Heyecanla bekliyorum.
Beklerken yazamıyorum.
Bekletiyorum kendimi.
Geri çekiyorum.
Ama işte o şarkı.
Evet o şarkı.
Birden harekete geçirdi parmaklarımı.
Parmaklarım dokunmak istedi tuşlara.
Yakalamak istedi uçan kelimeleri.
Oltamı atıyorum havaya.
Ve kırmızı bir kelime takılıyor ağıma.
Onu alıyorum elime.
Sonra kıyamıyorum.
Bırakıyorum tekrar.
Nefes alabilsin diye.
Evet.
Nefes alabiliyor kelimelerim.
Gerçekten.
Oksijen iyi geliyor onlara.
Yüzlerine renk geliyor.
Mutlu oluyorlar.
Onlar mutlu olunca ben de mutlu oluyorum.
Site Meter