Issız Adam

Sinemadan çıktı, hızlı adımlarla yürümeye başladı.
Nereye gittiğini bilmiyordu.
Bir önemi de yoktu zaten nereye gittiğinin.
Ara sokaklarda dolaştıktan sonra kitabevine uğrayıp dört tane kitap aldı.
Biraz daha iyi hissediyordu şimdi kendini.
Sakinleştirici etkisi vardı bu kitapların.
Her zaman yaptığı gibi hepsini aynı anda okumaya başlayacaktı.
En büyük zevki buydu.
Birinden sıkılınca diğerine geçecekti.
Kitaplar bitesiye kadar bu böyle devam edecekti.
Ama bugün kitaplar bile tam olarak sakinleştiremiyordu onu.
İzlediği filmin etkisindeydi hala,
Çağan Irmak'ın Issız Adam adlı filminin.
Bu film hayatına girmiş olan ıssız adamları anımsamasına neden oldu.
Kesin kulakları çınlıyordur şimdi hepsinin diye aklından geçirdi.
Başta onları anlamamıştı.
Sonra anladı.
Anladıkça onlar için üzüldü.
Hiçbir zaman hiçbir yere ait olamayacaklardı.
Vatansız bir insan gibi oradan oraya sürükleneceklerdi.
Her zaman başkalarının hayatlarını, mutluluklarını izleyeceklerdi.
Bir sigara yaktı.
Her zaman kalbine dokunmayı başaran böyle filmler ve bu filmleri yapan böyle güzel insanlar olduğu için çok şanslı olduğunu düşündü.
Çünkü böyle anlarda yaşadığını hissediyordu.